حماسه های پایداری

سالها قبل جهت عقد قرارداد تجاری به چین رفتم .میزبان کاری مرا به یکی از رستوران های خوب شهر پکن برد وغذای چینی برای من آوردند که بابرنج درست شده بود ودر حقیقت نوعی پلو به حساب می آمد .من همه ی آن راخوردم ولی مقداری از آن روی میز ریخت .

وقتی خدمتکار آمد میز را مرتب کند دید مقداری برنج را من سهوا روی میز ریخته ام .

خیلی مودبانه گفت: <<من این برنجها را با اجازه شما جمع میکنم>>

وقتی از او راجع به علت این کار سوال کردم ، گفت :<<کشور من بیش از یک میلیارد جمعیت دارد و اگر در هر روز هر کدام ار ما فقط ده عدد دانه برنج را اسراف کنیم حجم زیادی دور ریز میشود .ما در این کشور اجازه اسراف نداریم واز این گناه کسی نمی گذرد .>>

حالا ما ایرانی ها چه میکنیم ؟بهترین تالارها رو برای مجالس عروسیمون انتخاب می کنیم با چند مدل غذا وبعد از مراسم هم پس مانده غذاها رو توی  پلاستیکهای زباله بزرگ تحویل سطل آشغال میدیم مهمانی های بزرگ  ترتیب میدیم وچند تا قاشق بیشتر از غذا رو نمی خوریم تا کلاسمون تومراسم حفظ بشه ،یا در مقیاس کوچکتر در نظر بگیرید سر وعده نهار وشاممون چقدر غذا اضافه میاد ودور ریخته میشه .

مگر ما توکتاب مقدس قرآن نمی خونیم که بخوریدوبیاشامیدواسراف نکنید....فکر کنیم وببینیم در روز وماه وسال چقدر به اقتصادمون ضربه میزنیم چند نفر از هموطنامون به خاطر اینکه مصرف کالا در کشور بالا رفته وروی قیمت کالا تاثیر گذاشته  قدرت خرید ندارند ؟چند تا خانواده شبها گرسنه میخوابند ...آیا ما اجازه اسراف داریم؟؟؟

گاهی اوقات آنقدر در خوردن زیاده روی میکنیم که راه رفتن هم برامون سخت میشه ،حضرت علی(ع) در نهج البلاغه میفرمایند :شکمی برنمی آید مگر حق مظلومی خورده شده باشد !!!

ریخت وپاش کردن در دین مبین اسلام وفرهنگ مسلمانان جایی ندارد نعمت های خدا را بی جهت اسراف نکنیم وبه فکر همنوعان خودمون هم باشیم ....